|
![]() |
![]() Ayşe Şule SüzüksoL |
Her iki yazar da muhaliflik adına insana ve umuda dair her şeyi ironi ile yerle bir ederek tutunulacak tek bir dal, üzerinde yükselinecek tek bir...
"Halkı hak etmek gerekir. Kendi kozalarımıza kapanmış bir hayat sürerken ötekileri yani halkı nasıl tanırız örneğin?"
Bu sistemi devam ettirebilmek için alabildiğince yalan, tahrifat ve yıkım çuvallarını üzerimize boca ediyorlar.
Şuur ve tecessüs yanında doğru bildikleri için harekete geçendir aydın aslında. Bu noktada entelektüel olmaktan aydın olmaya geçişte bir...
Ancak ne anlatacağını iyi bilen, sarkıtmayan, sündürmeyen bir yazarın kalemi hikâyesini eski tarz üslup ile okuyucunun kafasına...
"Birbirinden doğan, birbirini ezen duygularla gidiyorum Diyarbakır’a, Amed’e… Nereden bileceğim yeni bir sevdaya doğru gittiğimi?"
Avazım çıktığı kadar “Biz başka bir âlem isteriz!” diye haykırasım var. Çünkü bitmiyorlar, çünkü üstüme üstüme geliyorlar...
Kapitalist düzenin bugün geldiği nokta ne vadediyor bize? Artık politika bir oyun alanı, temsilî demokrasi denilen şey gösteri toplumunun...
Belirli bir günün, olayın bir önceki günü veya ona yakın günler, anlamına geliyor arife. Turgenyev’in de en azından bizim kuşak için...
Deneme türünün sinir bozucu bir yanı olabilir kimi okurlarca. Yazar, sürekli kendinden, izlenimlerinden, gerçekliğin kendine yansırken...
İçime bir yitiklik çöreklendi bir türlü gitmiyor. İki hafta sonra yeni bir yıl gelecek ve ardımızda bıraktığımız yirmi dört, yirmi beşe akacak....
Yazmak yalnız yapılan bir etkinlik… Yazarken yalnız oluruz, okurken de öyle. Şimdilerde ise film platformlarında film ya da dizi izlerken de yalnız...