|
![]() |
![]() Ünal BolatTürkiye |
“Babam her gelene yaşadığını her defasında baştan anlatıyordu bıkıp usanmadan...” Yaz tatilinden bir gündü. Evlere...
“Çünkü güven bir defa kırıldı mı, yardım etmek isteyen el de çekilir, kalp kabuk bağlar.” Tek gözlü bir adam bir ev...
O an “Ya Rabbi ne büyüksün… Hikmetinden sual olunmaz” diye geçirdim içimden... Hatırama bugün de devam ediyorum... Ağrılarım,...
“Yaşlıyım ve bitkinim, ağrım dayanılacak gibi değil, bana öncelik tanıyamaz mısınız?” Hatırama bugün de devam ediyorum......
“Acım dayanılır gibi değildi. Ağrı kesici ve antibiyotik yazarak beni eve gönderdiler...” Ömrümde hiç diş ağrısı...
“Cumhurbaşkanımızın Malazgirt ve Ahlat’a yaptığı yatırımlar inanın takdire şayandır...” Hatıramı anlatmaya bugün de devam...
“Çünkü Türkiye’nin nadide çiçeğidir. Malazgirt’in her taşı belki bir şehidin mezar taşı...” Sevgili ve kıymetli okuyucular...
“Ne bileyim ben de merak ederek sadece e-Posta adresimi girip siteye üye oldum.” Geçtiğimiz günlerde bir dolandırıcılık girişimiyle...
“Elektrik kesilip de imamın sesi gelmeyince herkes kendi başına ne yapacağını şaşırdı!..” Dünkü hatıramı anlatmaya kaldığım...
“Bu öğretmenimiz çoğu kez dersi geç bitirirdi. Hatta namaz vakti girene kadar uzatırdı...” 1992-1996 yılları arasında Konya...
“Çocuklarım babalarına kavuştu. Borçların çoğunu ödedik. Sıhhatimiz moralimiz düzeldi...” Fahrettin Tacar Abinin anlattıklarına...
“Kandilli’deki üç yılımda liseyi beraber okuduğum dört arkadaşım ziyaretime geldiler.” TACEV Vakfı Kurucusu Rahmetli Fahrettin...
“Annem geceleri uyuyamazdı, babam rahatsız olurdu; sabah uyurdu biz rahatsız olurduk...” Geçmiş zaman sanırım, “çok kınadım...
"Gördüm ki Türklük sevgisi, Türkiye hasreti, Üsküp'te bir şah damarı gibi vuruyor..." Yıl 1976, bir şairimiz şiir festivali...
“Şöyle böyle onsuz geçen bir beş altı yılın sonunda onu hemen herkes unutmuştu...” Dünkü hatıramı anlatmaya bugün de devam...
“Abi gel vazgeç bu kötü ve sevimsiz, insanı incitici lakabı kelimeyi kullanmaktan!.." Oldukça şık giyinen giyimi kuşamı, duruşu...
“Gazi Hoca, zaman zaman cihazları bizzat kullanmak isteyerek kısa denemeler de yaptı...” 2005 yılında özel bir hastanenin...
“Sen hoş gelmişsin. Fakat acil çıkmam lazım. Aşağıda çocuklar beni bekliyorlar, dedi...” Bir hediye çantayla ilgili hatıramı...
“Orijinal deriden, hikâyesini bildiğim, sevdiğim bir abinin hediye ettiği çanta masadaydı...” Her biri ayrı ayrı güzellikteki...
“Küçük kardeş feryada dayanamayıp kendini dağlara vururken diğerleri para derdindeydi...” İnsanları birbirinden uzaklaştırmayı...
“15 yıl sonra 2008’de arayıp bulduğum öğretmenimle hâlâ bağımı kopartmadım..." Orhan öğretmenimle ilgili hatırama bugün de...
“Bu sene karşımızda sert bakışlı, keskin gözlü, yakışıklı genç bir öğretmen duruyordu...” Okul heyecanına 1989 yılında...
“Madem biliyordun nerede olduğunu neden sakladın? O yüzden rahattın demek?..” Aradan iki yıl geçmişti. Kadın dayanamadı kocasına...
“Burası bir okul ise ki benim için de bir okuldu, öyleyse okuldan mezun olmak gerekti...” Gazete dağıtımı günlerimle ilgili...
“Özür diledim. 'Bir daha tekrarlanmayacak' dedim. İçimdeki pişmanlık büyüktü.” Her insanın hayatında iz bırakan işler,...
O tevazu ile “hayırsız” rumuzunu kullansa da annesini unutmayan hayırlı evlatmış... Rahmetli annem gördüğüm en bilge kadındı....
“8 Şubat 1991 yılında bu köşede yayınlanan hatırayı istek üzerine tekrar yayınlıyoruz...” Şu Körfez Savaşının...
“Ama bazı engeller yalnızca mimariyle değil; gayretle değil, sevgiyle ve duayla aşılır.” Hatıramı anlatmaya bugün de devam...
“O anı hiç unutmuyorum. Babamın gözleri parladı, sesi titredi. Sanki gökyüzünden yıldız istemiştim...” Bazı insanlar...
“Hayatın en büyük sırrı bize Allahü teâlânın bir armağanı olmasıdır, ah bir anlasak...” Hayat bir armağan ise o zaman hayata...
“Ne enteresandır ki şimdi ne o tecrübeler kaldı ne o tecrübeli insanlar...” Öğrencilik yıllarımda yazın da bir inşaatta...
“Yolda başka araç olmazsa günde bir kez inleyerek giden kamyon bir eğlenceydi bize...” Bayram sevinci yaşayan mini mini çocukları...
“Bu şekilde olmaz. Ekibin olmasa sen bir hiçsin. Herkese eşit davranmalısın” dedik ama... Hatıramı anlatmaya bugün de devam...
“Kendisine haberden ekonomiye, spordan nostaljiye vb. zengin içeriklerimizi söyledik...” Bir cumartesi günü, Mahmut abimizle birlikte...
“Buraya yemek için değil, sabaha kadar vakit geçirebilmek için sandalyenin hatırına gelmiştik...” Asker, benimle ilgili hatırasını...
“O gün neşemiz yerinde, muhabbetimize bazen yan masaların kulak kabarttığını görüyoruz.” Emekli bir subay olarak hatıralarımı...
“Onun kim olduğunu bildiğim hâlde hiçbir zaman biliyor gibi davranmamaya karar verdim.” İki sene Tatvan’da bir yıl da Muş’ta...
“Anne ben geleceğimi düşünmüyor mu sanıyorsun? Ben tembelliğimle öyle savaşıyorum ki...” İnsana en çok yakışan davranış...
“Gelen beyefendi beni de tanımıştı. Hatta benim öğretmen olduğuma çok sevinmişti.” Biz dedemden ayrı olarak başka bir evde...
“Onları kendi çocuğum gibi görüyorum. Hem okuyan çocukları çok severim...” Geçenlerde eski görev yaptığım kasabadan Arif amca...
“Yahu bu şehir ve insanları, esnafı çok hoş. Gezmeye yaşamaya değer bir şehir” dedim... Diyarbakır hatırama devam ediyorum......
Yemek sonrası izin istedim. Kasaya gittim “yemek paranız ödendi” demesinler mi? İlk kez gittiğim Diyarbakır’la ilgili ziyaret...
“Siz böyle sabah kahvaltısında ciğer kebap yiyorsunuz dokunmuyor mu?..” Yıl 2017... Bir vesileyle Diyarbakır’a gitmem icap etti....
“Ah bir kere daha “yavrum” desen ayaklarının altını öperim, kanatlanır kuş olurum...” Sıcak bir yaz günüydü. Kasvetli bir...
“Mezarlığa ulaştığımda mezar kapatılıyordu, Yasin Suresi okumaya yeni başlamışlardı.” Hatıramı anlatmaya bugün de devam...
“Mezarlık biraz eğimli yerdeydi. Bundan dolayı okuyanlar arasında 3-4 metre mesafe vardı...” Fâni âlemden ebedî âleme geçiş;...
“Toplum zeki insanlara baskı kurar ve zeki olmayı istemez. Çünkü zekiler tehlikeli olur.” “İkazda bile olsa, nezaket oluyormuş”...
"Nermin Hemşire ile evlenirsen bu yapayalnızlığı işte o zaman yenebilirsin dostum." Arkadaşım Halil’i hastanede ziyaret ederken...
“Dostum Halil'e hemşire ilaçlarını getirmişti. İlk o zaman gördüm Nermin Hemşireyi...” Onkoloji servisinde: -Dün yalnızdım...
"En üzüldüğüm şey ise o bin dönüm civarındaki tapulu bahçemizi 1988 yılında devletin elimizden almasıdır..." Bir özel...