|
Emine Temiz YılmazHaber Expres Gazetesi |
Bazen bir dizinin sahnesinde görüyorum memleketimi… Bir dere akıyor uzakta, bir yayla çıkıyor karşıma. “Bizde de vardı böyle...

Karadeniz bambaşka bir yer. Havası değişik, suyu serin, toprağı hep yaş. Yağmur durmaz çoğu zaman. Yağar, geçer, yine gelir. Bulut iner...

Son günlerde televizyon ekranlarına yeni bir dizi düştü ya…Hani şu herkesin ya öve öve bitiremediği ya da eleştirirken bile izlemeyi...

Sabahın köründe uyanıyoruz ya… Kimse duymuyor aslında o ilk derin nefesi. Hani yataktan kalkmadan önce, “Bugün yine yetişirim her şeye”...

BAŞLIKSIZ BİR 10 KASIM Yine takvim yaprakları 10 Kasım’ı gösteriyor. Saatler yaklaştıkça içimde bir sessizlik büyüyor. Her yıl aynı...

Artık herkesin elinde bir ekran. Sabah gözümüzü açıyoruz, önce telefona bakıyoruz. Kim ne paylaşmış, kim ne yazmış, kim nereye...

Akşam oldu yine. Gün bitti, şehir sustu biraz. Işıklar yandı pencerelerde, herkes kendi dünyasına çekildi. Ben de oturdum köşeme, bir...

Eskiden teknoloji denince aklımıza sadece bilgisayar gelirdi. Şimdi ise telefonumuzdan tuttuğumuz kahveye, izlediğimiz diziye kadar her şey...

Eskiden hayat daha yavaştı. İnsan bir şeye hemen ulaşamazdı ama ulaştığında kıymetini bilirdi. Sofraya oturulmadan önce dua edilirdi...

Gün yine hızlı geçti. Herkes bir yerlere yetişmeye çalışıyor. İş, telefon, koşuşturma… Peki biz kendimize zaman ayırabildik mi? Bazen...

Bazen düşünüyorum… Ne kadar şanslıyız aslında. Denizi, dağı, ovası… Hepsi bir arada. Samsun’da yaşıyoruz biz. Sabah kalkıp sahile...

Bu benim ilk köşe yazım. Biraz heyecanlıyım. İlk kez kelimelerimle sizlere sesleniyorum. Konum da çok uzak değil. Hepimizin gözü önünde...
