Ayrıca yüksek kan şekeri düzeyi olan diyabetli insanlarda kanser riskinin ortalamanın üzerinde olduğu da bilinmektedir. Bütün tıp literatürü aynı yönü işaret ediyor. Kanserden korunmak isteyenler, işlenmiş şeker ve beyazlatılmış un tüketimlerini azaltmalıdırlar. Kan şekeri ya da insülinde yükselmeye yol açmayan, şekerin yerini tutacak doğal tatlandırıcıları kullanmak gerekir. Çayda şekerden vazgeçmek daha kolaydır.” (1)

Bir zamanlar tatlının sembolü ve kaynağı bal iken, hastalıklar asrı olarak da tanımlayabileceğimiz zamanımızda, tatlı ihtiyacı rafine şeker ve yüksek fruktozlu mısır şurubundan elde edilen endüstri ürünü tatlı maddeden karşılanır hale getirildi. Ultra-işlenmiş gıda endüstrisi, ürünlerini cazip hâle getirerek küresel ölçeklerde yaygınlaştırıp, tüketicileri bağımlı olabilecekleri tat ve lezzetleri elde edebilmek için, şekere değişik ölçülerde yer vererek kamufle ettikleri bilinen bir gerçektir. Bu ürünlerin sentezlenmesi çalışmalarında bilim insanlarına da çeşitli roller verilmektedir. Tat alma duyusunun fizyolojisi araştırıldığında “Ağzımızın damak adı verilen üst bölümü de dahil olmak üzere her noktası, tatlı için deli olmaktadır. Dildeki on bin tat tomurcuğunun........

© Yeni Asya