|
Müştehir Karakayaİnsaniyet |
(anlatı) *** Son on yıldır kendi kendimle konuşuyorum, bazen devreye başkaları da giriyor ya ben onları bütünlüyorum ya onlar beni… Böyle...
Yörük müsün, Manav mısın, güleç yüzlü be adam Tuna olsan da illa bir yanın Sakarya’dır Dilinde dokuzuncu çocuğuyum Doğu’nun Sen ise...
ı benim aptallığım tescillidir bayım ne zaman bir kurnaz rast gelse ay’ın üst kısmını kendine ayırır tortuların altında kalan ne varsa...
kim sanar kuytular hep yanar döner mevsim kış mevsim yaz mevsim dibinde bir şiir en yağmur zamanı kokar bu şehir bu şair uslanmaz...
– Şiir, ustalıklı söz söyleme ameliyesidir. Bir romanı bir sayfada anlatma, altmış yıllık bir yaşamı iki sayfada özetleme işidir....
Bir şair şiirlerinde bence açık açık politik kaygılarını, arzularını, tepkilerini, sevinçlerini belli etmemeli. Slogana kaçmamalıdır....
İstanbul’un küçük bir kasabası gibi gelen Van’a alışabilmem için üç yıl geçmesi gerekecekti... Bu, geriye dönmemek uğruna benim...
annemi ben öldürmedim, bekle beni geldiğim günden beri gittiğim gündür benim dağ örgülerini satayım, sensiz kalsın şiirim her anım...
I Kitaplar aşkı eksik tarif ediyorlar gibime geliyor. Çünkü aşk, yaşamaktır… Onun için adı yoktur. Bir ad aramaya kalkarsanız...
Düşüncelerin denemesi mi demek lazım ya da denemelerin düşüncesi olur mu, açıkçası bir adlandırma yapamıyorum. Dahası...