1925 Cumhuriyet’in ilk yıllarında — Papa ya da üst düzey Vatikan temsilcilerinin özellikle İznik’te (Nicea) düzenlenecek bir ayin veya konsil anması için gelme talebi olmuş; ama bu talebe Atatürk izin vermemiştir. O dönemde kurulmuş yeni Türkiye’nin “tam bağımsızlık” anlayışı; yabancı (özellikle dış devlet/otorite — Vatikan) dini otoritelerin bir konsil ya da ayinle devreye girmesinin, devletin egemenliğini ve ulusal birliği zayıflatabileceği endişesiyle reddetmiştir. Osmanlı Devleti döneminde de Papa’nın ziyareti devlet geleneği olarak reddedilmiştir.

LOZAN İHANET SAYILACAK SEVR’İN GETİRECEĞİ MADDELERİ ÇÖPE ATMIŞTIR.

Sevr, Osmanlı topraklarındaki Hristiyan azınlıkları özel koruma altına alıyordu.
Bu çerçevede: Hristiyanların dini kurumları (kiliseler, manastırlar, patrikhaneler) özel uluslararası korumaya alınacaktı. Devlet, bu toplulukların iç işlerine karışamayacaktı. Patrikhane, fiilen uluslararası güçlerin himayesine girmiş gibi bir pozisyon kazanacaktı. Bazılarının hezimet dediği Lozan hepsini çöpe atmıştır.

Heybeliada Ruhban Okulu (Halki Seminary), Türkiye’nin din-siyaset ilişkilerinde, Lozan sonrası azınlık haklarında ve Fener Rum........

© Enpolitik