|
![]() |
![]() Erdal Çakırİnsaniyet |
Uzlette on altıncı yılım. Köşeme hatta köşelerime çekileli on altı yıl olmuş. Köşelerimi kendime çekemeyince, ben onlara çekildim....
Kime gider, kimde konaklarsın ey gönül? Akşamın hayrı, sabahın şerri misin? Dünya bu kadardı, bilmiyor muydun? Akla karanın ipek bir tel...
Allah’a sonsuz hamd ü senalar olsun. O ki, Bizi yarattı Ruhundan üfledi Can verdi Bize Kur’an’ı öğretti Beyanı öğretti Bizi Zat-ı...
Yüzüne bakmaya kıyamadığım, teline duvağına sahip çıkamadığım şehrim. Senin için nasibimize sadece ağlamak mı düşecekti. İlmim ağlıyor. Hikmetim...
Akşamı karşılamak zordur Daha da zordur sonrası Günbatımını bekleyen isli hatıralar Yığılır kapına, Yaşanmamış yaşanmışlıklar...
Kalbimiz atıyor ya varsın sesimiz duyulmasın. En büyük hırsızlık, kişinin kendisinden çaldıklarıyla olur: Vaktini çalar, kalbini çalar, kanaatini...
“İlahî, Seni bir tek ben sevmedim Ama ben bir tek seni sevdim” Muhyiddin ibn Arabî Yukarıdaki satırları gördükten sonra, ne kendimden eminim ne...
Gazze’de evrensel boyutta işlenen bir zulmün seyircileri olduk hepimiz. Bu, yahudilerin hedefe koydukları bir kavmi, bir milleti yok etme...