Hüznümü senin mahzun bakışına emanet ediyorum Efendim

Ellerimi ellerine

Acemi ocağında büyüttüm dünyamı

Kelimelerimin hepsi ilk mektep terktir

Ümmîlik bir meşrep mi Efendim, gökten inen melek mi?

Seni seviyorum desem,

İftira edecek, bir şey biliyor diyecekler

Son harften ilk harfe defalarca saydım kendimi

Defalarca unuttum, adımı harfsiz koymuşlar

Ettim-kemiktim, kan tahsil ediyordum aklımca

Doğamıyordum bir türlü, zaman yetmiyordu

Ters yüz olmuştu bütün rahimler

Bir anne bulunamıyordu beni........

© İnsaniyet