Krepen pasajındaki Neşe meyhanesinde ansızın kavga çıktı. Bir kavgadan önce yaşanan ve onu körükleyen o küfürleşmeler, o karşılıklı el kol hareketleri, tehditler falan hiçbiri olmadı. Dip masalardan bir adam yerinden kalktı, sallanarak yürüdü ve kapı girişindeki bitiştirilmiş masada oturan yedi sekiz kişiden birinin omzuna, elindeki çatalı batırıverdi.

Ceket, gömlek derken, batırmanın da çok güçlü olmaması nedeniyle bir yaralanma meydana gelmedi ama durduk yerde birinin bir adama çatal batırması da pek olağan bir olay sayılmadı hani. Bir sessizlik, bir şaşkınlık oldu ilkin. “Çatallanan” zayıf adam omzuna baktı. Kan olmadığını görünce biraz rahatladı. Çatalı batıran ve gözyaşları içinde kendisine bakan adama “Allah’ın vandalı” diye bağırdı.

Ortalık yatışır gibiyken, bitiştirilmiş masada oturan yedi sekiz adamdan biri ayağa kalktı. Sarı saçları lüle lüle alnına düşmüş, artık bu dünya ile hiçbir alışverişi kalmamış gibi her şeye alayla bakan inceden bir adamdı. Kendisine çok bol geldiği açıkça belli olan pantolonunu biraz daha yukarıya çekti. Sonra neşeli bir Çerkez dansı yaparmış gibi adımlar attı. Çatal hala elinde olan adamın yanına geldi. Çatalı adamın elinden alıp masaya koydu. Sonra adama çok sert bir yumruk attı. Adam yere düşerken o da masaya geçip oturdu.

Sonra böyle bir şey hiç yaşanmamış gibi konuşmalar sürdü. “Hece vezninin ifade imkanı” üzerinde duruldu. “karakalem resimde füzen kullanımı” konuşuldu. “Tüberküloz hastalığına karşı tedavi edici olarak aşı kullanımı” tartışıldı. Bir adam, “şehir planlaması mimarlara bırakılmayacak kadar ciddi bir iştir” dedi. Edebiyatçı, ressam, mimar ve doktorların oturduğu masada sohbet sürdü.

Gece ilerledi. Sarışın adam kalktı. Bir başka adam da ona katıldı. Kalanlara “eyvallah” diyen iki adam Krepen pasajından dışarıya çıktılar. Yıldız tozu gibi yağan bir kar altındaki İstiklal caddesinde yürüdüler. Çiçek pasajına varmadan biraz önce sağa açılan Sahne sokağa girdiler. “Müsyü Avgeri”nin Zaharapulos meyhanesine dalmadan önce biraz soluklandılar. Hızını iyice........

© Muhalif