Peki soru şu?

Çocuk olduğumuz için mi her şey güzeldi, yoksa yeni Türkiye gerçekten çirkin mi?

Kimbilir yirmi yıl sonra bu günleri öven yazılar yazılacak gazetelerin köşelerinde (o zamana kadar gazete kalırsa tabii)

Şimdiden gazeteler ve kitaplar dijitale geçti, neyse bu da ayrı bir konu, ama ben bu gün size çocukluk ve ergenlik anlatayım.

O mutluluğun temeli çocukluk ve ergenlik döneminde tüm varlığımızın istemekten ziyade bilmeye yönelmiş olmasıdır.

Yaşam keşfedilmesi gereken bilmecelerle doludur ve her gün yeni bir bilgi minik beynimize girmektedir.

Kendi adıma konuşursam ikinci derece denklemlerin çözümünü bilmiyorsam benim için heyecan vericidir ama diskriminantı hesaplayıp denklemin köklerini bulunca ortada heyecan kalmaz!

Yıllardır Riemann- zeta fonksiyonun çözülmesini bekliyoruz, bir gün asal sayıların gizemi ve buna bağlı olarak Zeta fonksiyonun grafiği yorumlanmaya başlandığı zaman eski bir gömlek misali tozlu raflardaki eski ders kitaplarında yerini alacaktır, eminim!

İnsanoğlu böyledir, kaçan kovalanır, gizemli olan her zaman çekicidir.

Bu durum aynı zamanda tüm nesnelerin yeni olması. ile kendine dışarıdan da destek bulur.

Dolayısıyla, yaşam bu sabah güneşin altında, dünya öylesine taze büyülü bir parıltıda çekici olarak önümüze uzanır, kitap o kadar yenidir ki okumaya kıyamaz sayfalarını koklarsınız.

En küçük arzular en belirsiz eğilimler ve en önemsiz kaygılar öğrenmenin üstünlüğüne karşı zayıf birer eş ağırlıktadır.

Ödevi yetiştiremediğiniz için ağlarsınız, her gün aşık olup kimi zaman karşılıksız seversiniz.

Çocukların varlıklarında kendimizi yeni baştan yaşadığımız ve kimi zaman belirli bazı........

© Haberton