Daha çok bilimsellik, daha çok pedagojik yaklaşım, daha çok demokrasi, daha çok insan hakları, daha çok hukukun üstünlüğü ilkesini içselleştirmeye ihtiyaç duyduğumuz günlerdeyiz. Hiç şüphe yok ki bütün bunlar eğitimin işidir.

Ne var ki bu değerleri kazandırmak eğitimin kalite düzeyi ile yakından ilgilidir.

Kaliteli bir eğitim sistemi; bireylerin bilgi, beceri, tutum ve değerler açısından çok yönlü gelişimini sağlayan, eşitlikçi, etkili, gelecek odaklı ve sürekli iyileşen bir yapıdır. Bu sistem yalnızca akademik başarıyı değil, aynı zamanda toplumsal katkıyı, bireysel mutluluğu ve yaşam boyu öğrenmeyi de beraberinde getirir.

Öte yandan kaliteden yoksun eğitim sistemleri; bireylerin potansiyelini geliştiremeyen, eşitsizlikleri artıran, toplumsal ilerlemeye katkı sunmayan ve duygusal olarak kopuk bir öğrenme ortamı yaratan sistemlerdir.

Eğitim bilimi literatürü kaliteden yoksun olan eğitim sistemlerinin 4 temel göstergesi olduğunu söyler. Gelin bu göstergelere birlikte bakalım:

• Genelde bürokratik denetçi rolündedirler.
• Yalnızlık, baskı altında olma ve sıkışmışlık hissini sıklıkla yaşarlar.
• Değişim yaratma gücünü kaybetmiş, katı, merkeziyetçi ve kontrol odaklı bir yönetim tarzı benimsemek zorunda kalırlar.

• Yorgun, motivasyonsuz ve tükenmişlik hisleri yoğundur.
• Değersiz ve göz ardı edilmiş olduğunu........
  

  © Yeni Düzen