Bu duygulardan biri de “bunalım”dır. Elbette, bu duyguya kapılmanın çeşitli sebepleri bulunmaktadır. İnançlı insanlar özellikle kendi inanç değerlerinden uzaklaştıklarında, hizmet ehli kişiler hizmetten uzaklaştıklarında ve maddiyata, hubb-u cah ve şöhrete gereğinden fazla bağlı olduklarında bu duygulara kapılmaları daha kolay olabilmektedir.

Nur derslerinde uzun zamandır görmediğim bir kardeşle hâl hatır sorarken, “Neden görüşmüyoruz?” dediğimde, “Bunalımdaydım ama artık kendime gelmeye başladım. Yani iman ve Kur’ân hizmetinin tam olarak içinde değilim, ancak kalbim sizinle” demişti. Ben de Risale-i Nur Külliyatını göstererek, “İşte bu ilaçları yeterli kullanmadığımız için bunalıma giriyoruz” dedim. Risale-i Nur hizmetinde yetişenlerin, hizmette tembellik etmeleri ve hizmetin içinde olmadıkları zamanlar........

© Yeni Asya