Madde ve ötesi

Sınırlarını bilemediğimiz muhteşem bir âlemde yaşıyoruz. Bu âlem, okunmayı bekleyen bir kitap olarak önümüzde durmaktadır. İnsan, engin manalarla dolu bu kitabın tek okuyucusu değilse bile, herhalde en anlayışlı bir okuyucusu. Ploton (Eflatun), "Biz toprağın değil, göğün bitkisiyiz"[1] derken insanın diğer canlılardan farklılığına dikkat çeker. Hamdi Yazır, bu farklığı şöyle ifade eder: "İnsan, yalnız arzî bir mahlûk değildir. O, yerlerde daralırsa, göklerden yararlanmaya yetkilidir."[2]

İçinde yaşadığımız âlem sadece fizikî görünümünden ibaret olmadığı gibi, insan da sadece bir bedenden ibaret değildir. Her şeyin görülen madde boyutunun ötesinde bir de gayb, yani görülmeyen boyutu vardır. Meselâ, gözle gördüğümüz mıknatısta gözle göremediğimiz bir çekme kuvveti; yavrusunu kucağına alıp göğsüne bastıran ve yer yer öpen annede gözle görülmeyen bir şefkat duygusu vardır.[3]

Dış dünyayla bağ kurmamızı sağlayan gözümüz çok az şeyi görmektedir. Radyo, TV ve radar dalgaları her tarafta bulundukları halde göremiyoruz. Uzayın derinliklerinden gelen kozmik ışınları, X ışınlarını, gama ışınlarını göremiyoruz... Görebildiğimiz iki yüz metrelik bir piyanonun üç beş tuş uzunluğu kadar kısıtlı ve sınırlı bir bölgesi.[4]

Hele atomların dünyasına bakmaya çalışsak, adeta maddenin ortadan kaybolduğunu göreceğiz. 19. yüzyılda mikroskobun keşfiyle mikro âlemin farkına varılırken, 20. yüzyılda atomun parçalanmasıyla maddenin enerjiye dönüştüğü isbat edilmiştir. Atomun parçalanması maddeci felsefe mensubu pek çok kişinin fikirlerini de parça parça ederek, onları “gayba imana” yöneltmiştir.

Bu gelişmelerin neticesi olarak, “madde ötesinde hiçbir şey yoktur” diyen zihniyet tamamıyla iflas etmiş, hatta günümüzde ateizmden ziyade deizm ön plana çıkmıştır. Gerçi bu görüş de dini değerlere itibar etmeyen bir akımdır, ama en azından bu görüşü savunanlar “Allah yok” dememekte, evreni yaratan yüce bir kudreti kabul........

© Risale Haber