Yaz aylarının yemyeşil tabiat örtüsü üzerine kümelenmiş çiçekleri, tarihî ve turistlik gezileri, güneşin en cömert yüzünü deniz ve kumla buluşturduğu tadına doyulmaz seyirleri yanında kitaplara tutunabilmek yüksek bir iradeyi gerektirir ve bu irade kudreti güzeldir. Kışın kitap okumak ise sıcak kahve dumanı eşliğinde bir battaniyeye sarılırcasına kendiliğinden gelişen bir eylemdir. Yağmuru, karı, mevsim ile özdeşleştirdiğimiz bir şeyleri hasretle beklediğimiz günlerde içimi ısıtan bir kitaptan, İbrahim Gürel’in Çıra yayınlarından çıkan son kitabı Bir Gün Elbet’ten (Ağustos, 2025) bahsetmek istedim bu hafta.

İbrahim Bey sade ve iç açıcı kapağında küçük, uzak bir kayık bulunan ve adıyla Türk sanat müziğinin o sevilen parçası Elbet Bir gün Buluşacağız a telmih içeren 92 sayfalık el emeği göz nurunu ince imzasıyla yollamış haneme. Teşekkür ederim. On sekiz öyküden oluşan eserin ilki bir tasvir güzelliği ile çerçevelenmiş. Seviyorum sanatın tasvir eden, metaforu anlatılmak istenenin önüne koyan yönünü; “Kalabalığız… Puslu bir sabahın esaretinden kurtulan güneşin yeniden tahta çıkmasını beklemişiz hepimiz. Gökyüzü ne güzel bakıyormuş öyle mavi mavi. (…) Uzayıp giden dükkânlar siyah beyaz hayatlara renkli dünyalar vadediyor (s. 7). Keşke çocuk kalsaydım! Kalsaydım da zamanı oyuncak bir beşikte uyutsaydım (s. 8).” İçime anlatıcının ruh hâlindeki umutla, coşkuyla, heyecanla dolan neşe, daha kesif bir hâl alıyor kelimeler dans ettirildikçe... Bir sonraki adımda “Panik Aşk” adlı öyküsü ile karşılaşırız kitabın. Burada da okuruna en üst seviyeden hissettirilen duygu durumu anlatıcının tozlu ayakkabıları, ütüsüz elbiseleri, son anda işe yetişmesi, izin alırken yaşadığı gerilimi, ardından Amerika’dan gelecek ailesi ile sevdiği kızın hanesine tanışmaya gidecek olmasının verdiği heyecanı ile stresi belirleyen........

© Milat