Önümde bir fotoğraf var, CHP genel başkanı Özgür Özel'in, Manisa Belediye Başkanı Ferdi Zeyrek'in cenazesindeki halini gösteriyor, Özgür Özel'e bakıyorum, toz toprak içinde, üzgün, sevdiği bir yol arkadaşını ebedî istirahatgahına yerleştirmenin yükü omuzlarına binmiş. Bu fotoğrafı Özgür Özel'in ne kadar gayretli, ne kadar özverili ve ne kadar halkın içinden biri olduğunu gösteren bir belge gibi okuyorum çünkü dostuna karşı son görevini yerine getirirken mahalleden tanıdığımız bir Ahmet amca gibi duruyor.

Bu resmi görmeden birkaç gün önce şehrin en kalabalık bölgelerinden birinde bir ana duraktaydım, malum bayramdı, pek sık gelmeyen bir otobüsü bekliyordum. Bu sırada durağa bir kadın geldi, elinde kağıtlar ve kalem, Ekrem İmamoğlu için imza topluyormuş, duraktakilere "İmza verir misiniz?" diyor. Bir kişi "Ben zaten verdim." dedi, birkaç kişi imza attı, tabi bu sırada otobüsler gelip yolcu almaya devam ediyor önümüzden, galiba biri imza atarken geçiş yolunda hafif bir kalabalık oldu, oradan geçen orta yaşların biraz üstünde bir bey de "yürüyün" anlamında "haydi haydi" dedi. Yanımda oturan orta yaşlı bir kadın neredeyse oturduğu yerden fırlayacak bir çeviklikle "N'oluyo ya, imza topluyor, ne karışıyorsun!" gibi cümleler kurdu, hava........

© Karar