Terk-i dünya eylediğini öğrendiğim ilk an... Türkistan' dan Kosova'ya kadar uzanıp yüreğime saplanan soğuk bir rüzgâr ile titredim. Türk Kültür çınarından müstesna bir yaprak daha döküldü. Türkçe'nin, en sadık kalebentlerinden birini kaybetmenin hüznüyle boynu büküldü. Yakın tarihin mühim ve bir o kadar yıldırım sesli şahidi Rahmet-i Rahmân'a kavuştu. Şiir burcunun elmastan süsü ecel eliyle söküldü. Sözde değil özde bir ak saçlımız daha tükenmez hasretlerin öznesi oluverdi.

Yavuz Bülent Bakiler ile ilk tanışmam, takip ettiğim dergilerden birinde... Tandırda pişmiş ekmek kokusuyla sarmalanmış bir şiiriyle gerçekleşti.........

© Haber Vakti