Bayram biter, yaşamın çelişkileri başlar, dargın zamanlar yine başlardı.

Evet bayram dargınlarla barışmanın bir vesilesiydi. Günümüzde ise dargınlara vesile olduğundan emin değildi. Zaten artık çocuk değildi ve çevresini gözlemleyecek sosyal konumda da değildi. Yine etrafında çok barışık insanda bulunmuyordu.

Hekimlerin bayramı denilen bir ön dört mart sabahı işe başlayacaktı. Mesleğiyle dargın olduğunu hissediyordu. Yıllarca mesleğinden kopartılmıştı. Yıllar önce arkadaşlarıyla eğlendiği bir ortamda önce arkadaşlarının imalı bakışlarını fark etmişti. Sonra internetten işten atıldığını öğrenmişti.

Dışarıda mesleğini yapacak koşulları bulunmuyordu. Diplomasını kiraya vermek istememişti. Yine diploması üzerimden magazinsel işlere de girişmemişti. Özel sektörde birkaç deneme sonrasında yeni koşullarda mesleğiyle barışık yaşamayacağını fark etmişti.

Çünkü çalışmasının mesleki ilkelere aykırı oluşu gerçeğinden kaçıyordu.

Ve sonraki günlerde mesleği dışında işlerde çalışmaya başlamıştı.

Mesleğiyle neden dargındı?

Mesleğini neler engellemişti?

Diğerleri gibi neden çalışamıyordu?

Bu sorulara yanıt bulamadan bir gün geldi mesleği dışında yaşamasının zorluğuna........

© Güneydoğu Ekspres