“Bazı yazlar uzaktan geçer” demiş Murathan Mungan bir şiir kitabının kapağında. Bu yıl uzaktan geçiyor benim için yaz. İçimde kuyruklu bir dostu erken kaybetmenin acısı, dışarıda yarı-tropik bir iklimi andıran yağışlı, sıcak ve nemli bir hava. Kaçalım diyoruz biraz nefes alabileceğimiz bir kıyıya. Yola çıkıyoruz Baltimore’daki evimizden arabayla yaklaşık üç saat uzaklıktaki Assateague’e doğru. Daha önce 2019 yazında iki kez, 2021 yazında ise bir kez daha gittiğimiz, vahşi atların serbestçe dolaştığı bu ada sadece atların değil, bizim de cennetimiz çünkü.

ANAKARANIN BARİYER ADASI

Assateague Adası, ABD’nin doğu, yani Atlantik kıyısındaki Delmarva Yarımadası’nın önünde anakaraya paralel olarak 60 kilometre boyunca uzanan ince, yassı, kıyılarında rüzgârın ve gelgitin oluşturduğu kum tepeciklerinin olduğu bir ada. Bu tür adalar okyanuslardaki şiddetli fırtınaların önünde bir duvar gibi set oluşturup hızını keserek, anakaranın kıyılarını koruduğu için “bariyer adası” olarak adlandırılıyorlarmış. Genellikle irili ufaklı adalardan oluşan bir zincir şeklindeki bariyer adalarının ABD’deki sayısının 400’den fazla olduğu söyleniyor.

Atlantik Okyanusu’ndaki Assateague Adası’nın kuzeyden başlayarak üçte ikisi........

© Gazete Pencere