Antik Yunan mitolojisinin en çarpıcı figürlerinden biri olan Medusa, zamanla korkunun, lanetin ve yok etmenin sembolüne dönüşmüştür. Başında yılanlar vardır, bakışıyla taş keser. Fakat asıl hikâye çok daha derin, çok daha çarpıcıdır. Çünkü Medusa bir zamanlar, deniz tanrısı Poseidon’un gözdesi; Athena’nın tapınağında yaşayan güzel bir kadındı. Ancak Poseidon’un zorlamasıyla başlayan ihlalin ardından, Athena Medusa’yı cezalandırır: Saçları yılana dönüşür, yüzüne bakan herkes taş kesilir. Ve o andan itibaren, Medusa artık bir "tehdit"tir.

Bu hikâyede aktarılanlar yalnızca bir lanet değil; gücün algılanışı, toplumun korkuya yüklediği anlam ve güçlü olanın yalnız bırakılışı üzerine bir aynadır.

Psikolojik açıdan bakıldığında, Medusa'nın "taş kesici bakışı", aslında aşırı korunma mekanizmasının metaforudur. Başına gelen ihlal sonrasında, kendini savunmanın tek yolu: bakışıyla tehdit oluşturmak olmuştur. Bireysel gelişim açısından bu durum şuna benzer:

· Güçlü görünümler ardında bastırılmış travmalar,

· Her şeyi kontrol etmeye çalışan bireylerde yüksek kaygı,

· Sınır ihlali yaşamış insanların “sertlik” maskesiyle kendini koruması…

Medusa'nın bakışı, aslında dışlanmışlığın, korunmasızlığın ve yalnız kalmış gücün tepkisidir. Kendini koruyamayan biri, sonunda herkesi dışlayan biri haline gelir.

Toplumun güce yönelik zaman zaman çelişkili bir yaklaşımı vardır. Tarih boyunca, güçlü kadın figürleri çoğu zaman........

© Eurovizyon