28 yaşında ölen Avusturyalı dışavurumcu ressam Egon Schiele’nin 1912 tarihli otoportresi.

Schiele, umutsuz bir azimle kendini seyreden bir heykele benziyor. Çarpık vücudunda hiçbir palette bulunamayacak çirkin renkler var. Kemikli bedeni girinti-çıkıntıyla biçimsizleşmiş. Bakışları içe dönük. Kendine-tehditkar. Bütün örüntüleri reddeden bir duruş bu.

Sanatçı rahatsızlık vermek istiyor. Boşluğu çağrıştıran bembeyaz fonun önünde, mide bulandırıcı bir görünümü var: Vahşi, yersiz-yurtsuz. Bütün sorular öznede hapsolmuş. Arayıp bulduğu soru işaretlerini acımasızca vücuduna batırıyor.

Schiele için kendini keşfetmenin bir yolu, bedeni ameliyata sokmak. Fakat doktor bu kez ‘neşter’ diye bağırmaz. Olsa olsa korku der, kaygı, öfke, çocukluk…

Her zamanki gibi, ince uzun parmaklarını makas yapmış Schiele. Alnı, çenesi, köprücük kemikleri, hepsi jilet gibi keskin. Bu hırpani adamı şefkatle okşamak........

© Diken