Geçtiğimiz Çarşamba, Akdeniz’in hangi küresel parselizasyonun parçası olacağını sorgulamıştık. Paftaların bir kısmını kayda geçirmiştik. Stratejik ‘devamlılığın’ iyi anlaşılması için giriş bölümüne göz atabilirsiniz; (‘Kendi bölgelerimizi işaretlemeye başlamalıyız’, 17/12.)

“Kadastro” faaliyetlerinden biri de, Yunan-Rum-İsrail buluşmasıydı. Oturumdan, tugay seviyesinde 2500 kişilik ‘ortak hızlı müdehale gücü’ oluşturma kararı çıkınca, bizim kanallarına da “eğlencelik rating vesilesi” çıktı…

İki sonuca vardılar; bir, bu güç Türkiye’ye bir şey yapamaz. İki, Türkiye’yi kuşatmaya çalışıyorlar…

‘Kuşakları’ o işe yetmez. Mesele o değil. Ama eş zamanda İsrail’in Mısır’la 35 milyar dolarlık rekor doğalgaz anlaşması imzalaması, buna ABD ve Chevron şirketinin arabuluculuk etmesi mesele. Yunanistan Savunma Bakanı Dendias’ın Atina parlamentosunda Türkiye’yi yeniden ve daha güçlü ifadelerle temel tehdit olarak tarif etmesi de ilave…

Her gelişmeleri parça başı ele alma huyumuz çok kötü. Çünkü gelişme ve sonuç bölümlerine bağlayamıyoruz…

İsrail merkezli ve ABD destekli bu olaylar, Gazze krizi ve İsrail soykırımı devam ederken, Tel Aviv’in Suriye’ye genişleme politikaları sürerken yaşanıyor. Yani onlara etkisi olacak!

Dışişleri Bakanı Hakan Fidan’ın Perşembe günü yaptığı açıklamalarda, SDG’nin Şam yönetimiyle ‘entegre’ olmakta ayak sürümesinin nedenini, “… belki başka bir bölgesel kriz şeklinde belki de İsrail’in Suriye ve diğer yerlere yönelik yayılmacı politikaları yüzünden” diyerek izahı odur…

Aynı anda ABD Başkanı Trump’ın, “Golan Tepeleri’nin haklarını İsrail’e sattım. Trilyonlarca dolar değerinde olabilir. Değerini sonradan öğrendim” sözlerinde aynı adresi işaretliyor. “Satmayı” maddi anlamayın. Hediye demektir. İsrail medyasının, “Netanyahu ile Büyükelçi Barrack Suriye konusunda anlaştı” manşetlerinin altı da, İsrail’in........

© Yeni Şafak