Maddî gelişmeler zirvede, fakat insanî değerler uçurumun kenarında. İnsan, belki de bu kadar ilerleyip de hiç bu kadar gerilememişti.

Bugün herkes her şeyi biliyor ama kimse hiçbir şeyi hissetmiyor. Haberler saniyeler içinde yayılıyor, felâketler anbean gözümüzün önünde akıyor, zulüm, savaş, yolsuzluk, cinayet sıradanlaşıyor. Ama buna rağmen içimizde bir kıpırtı bile kalmadı. Çünkü günümüz, duygunun değil ekranın çağı oldu. Acılar filtreden geçiriliyor, sevinçler gösterişle tüketiliyor. Her şey çok ama hiçbir şey gerçek değil.

Günümüz insanı konuşuyor ama düşünmüyor. Tepki veriyor ama sorumluluk almıyor. Giderek daha fazla bireyselleşiyor ama yalnızlıktan da şikâyet ediyor. Modern çağ, insana her konforu sundu ama ruhunu aç bıraktı. Artık insanlar doyuyor ama tatmin olmuyor. Gülüyor........

© Yeni Asya