Dünyamız güneşin etrafında elips şeklindeki yörüngesinde yaklaşık 108.000 km. hızla dönerek soğutulmuş, kalın bir taş tabakasıyla kaplanmıştır (litosfer). Bu tabaka demir gibi sert olsaydı, aşınıp taşınarak toprak tabakaları olmayacaktı. İnsanoğlu böyle bir dünyada yaşayamayacaktı. Bitkiler yetişemeyecek, hayvanlar beslenemeyecek, insan hayatı devam edemeyecekti. Bunların dışında, erken kıyamet kopacak, kâinat bir yumak gibi birbirine girecekti.

Ateş parçası hükmünde yaratılan dünya soğuyup kabuk bağlarken içinde hidrojen bombaları patlıyor, dehşetli bir enerji boşalıyor. Taşküreye içten dışa doğru müthiş basınç oluşuyor.

"Sonra tabaka-i turabiye, dağlar direği üzerine atılmış, tâ içindeki dâhilî inkılablardan gelen zelzeleler, dağlarla teneffüs edip zemini hareketinden ve vazifesinden şaşırtmasın."2

Eğer dünya karnındaki bu basıncı ve enerjiyi dışarı atacak ve nefes alacak bir bacası veya fay hatlarıyla........

© Yeni Asya