|
Ayla Abakİnsaniyet |
Başımda kocaman bir beyaz kurdele… Kolalı beyaz yakam ve siyah naylon önlüğüm… İlkokulda Amerikan yardımı süt tozundan yapılmış...
Çamlıca’dan yuvarlanıp Gıcırdayan metal merdivenden aktı Nemli elleriyle tokatladı kalabalığı Kısıklı’dan metroya bindi rutubet...
Bu istasyonda durma süresi bir dakika Bir dakikada boşalıp dolacak vagonlar Çantalar poşetler tekerlekli iri valizler Bir dakikada karışacak...
Lisedeki edebiyat hocamız, sınırlı sayıda ve daima tahmin edilebilir formüllere benzer bilgilendirmelerini, parmak kaldırmamıza izin vermeyen...
Kara küller süzülür karga kanatlarıdır Kumrular vaktin sesini mühürler Gu guk gu. Gu guk gu. Gu guk gu. Binbir ışık renk gölge içinde...
Akşam dantelli ışıklarını altından bir duvak gibi Sürükleyip Yürürken geceye Yuvasını arayan kırlangıçlar Tan vaktine kadar göğü...
Suyun aynasına düşmüş yıldızlar Toplayıp tek tek kabrine koysam Geceden üflenen müzikle uyku Sarıvermiş erken yatan oğulu Toprak yumuşak...
Aynı yol yaşlı ağaçları aynı İncir aynı eğrilmiş dallar Aynı ucuz parfüm havada Caddeler kalabalık direkler paslı Her dükkânın...
Orkideler pervazda kış şiiri yazdırır Camlar yanar fosforlu kar aydınlığıyla Dallar çıplak cam soğuk su parlak Dörtlük düşer aniden...
The post Duman Kara first appeared on İnsaniyet.
Kalmak için derin kazıklar çakarak Gökdelenler büyüten biziz Biziz yutan element keskin çark Kadim derin motiflere Renkli yamalar uyduran biziz...