Altan Bey ölmüş… Bu cümleyi duymak da, yazmak da o kadar şaşırtıcı ki benim için…

Siz dünyayı daha yeni kavrarken sizin dünyanızın içinde olanları, hayatın ayrılmaz bir parçası sanıyorsunuz… Ölümü biliyorsunuz ama bazı insanların öleceğine inanmıyorsunuz.

Çok gençken babamla uzun yıllar birlikte çalışmışlardı. Babam dalga geçerdi, “benden daha genç bir tek o vardı, onun için onunla çalışmak istedim” derdi.

Biz doğmadan bizim hayatımızın içindeydi Altan Bey.

“Nevi şahsına münhasır” denilen insanların en parlak örneklerinden biriydi sanırım… Gazetecilik ve siyasetçilik gibi iki karmaşık dünyanın içinde her zaman gülümsemesiyle, benzersiz mizah anlayışıyla durabilmesi bile onu herkesten farklı kılıyordu.

***

Altan Bey ile en son bu yılın hemen başlarında bir dost meclisinde beraberdim.

Meğer kendisini son görüşüm olacakmış.

Altan Öymen’in 93 yaşına rağmen genç bir delikanlı gibi sosyal ve siyasal yaşam içinde yer almasına hep gıpta ile baktığım için o gün de birkaç ay sonra bizi bırakıp gideceği aklımın köşesinden bile geçmedi.

***

22 Ekim 2015’de öldüğünde babam Çetin Altan 88, Altan Bey 83 yaşındaydı…

Teşvikiye’deki cenaze töreninde Habertürk Televizyonu’na sadece Çetin Altan ile ilgili düşüncelerini değil, ilk gençlik yıllarındaki ortak meslek yaşamlarını da kapsamlı bir şekilde anlatmıştı.

Altan Öymen gazeteciliğe 18 yaşında CHP’nin resmi yayın organı olan Ulus Gazetesi’nde başladı. O gazeteciliğe adım attığında Çetin Altan Ulus’ta muhabirlik yapıyordu.

Cenaze töreni sırasındaki mülakatta Altan Öymen o tarihten sonra Çetin Altan ile “meslek hayatlarının büyük bir kısmının beraber geçtiğini” söylüyordu.

Demokrat Parti, Ulus’u 1953’te kapatınca, CHP’de yoluna Yeni Ulus ile devam etmişti. Çetin Altan ile Altan Öymen de oraya........

© P24