Hollywood eski şarabı yeni şişeye koymayı sever. Hele ki o şişe gişede milyar dolarları deviriyorsa, üzümünün hangi bağdan geldiğini kimse sormaz. Bundan yıllar önce James Cameron’ın sinema teknolojisinde bir devrim yaratan “Avatar”ı vizyona girdiğinde herkes aynı şeyleri konuştu: “Bu film Pocahontas’ın uzayda geçen hali!” ya da “Kevin Costner’ın Kurtlarla Dans’ını (Dances with Wolves) alıp maviye boyamışlar!”

Doğru, ama eksik.

Sinema tarihinin tozlu raflarını biraz karıştırırsanız, Cameron’ın asıl ilham kaynağının (kibarca öyle diyelim) Arthur Penn’in 1970 yapımı revizyonist western klasiği “Küçük Dev Adam” (Little Big Man) olduğunu görürsünüz. Üçüncü Avatar filmi için gün sayarken, gelin bu görsel şölenin altındaki iskeleti bir röntgenleyelim. Zira Dustin Hoffman’ın 121 yaşındaki haliyle anlattığı destansı hikaye, Jake Sully’nin Pandora macerasının karbon kopyası.

Beyaz Kurtarıcı: Jack Crabb’den Jake Sully’e

Her iki filmin kalbinde de meşhur, biraz da artık tadı kaçmış “Beyaz Kurtarıcı” (White Savior) şablonu yatar ama Little Big Man bunu yaparken daha derin, ironik bir dil kullanır. Filmde Dustin Hoffman’ın hayat verdiği Jack Crabb, ailesi katledildikten sonra Cheyenne yerlileri tarafından büyütülür. O artık ne tam bir beyazdır ne de tam bir yerli. İki dünya arasında sıkışmış, “küçük” ama yüreği “dev” bir adamdır.

Peki Avatar’da ne izledik? Eski bir deniz piyadesi olan Jake Sully, felçli bedeninden kurtulup “Avatar” bedeniyle Na’vi halkının arasına sızar. Tıpkı Jack gibi o da başta bir yabancı, bir “casus”tur. Ancak zamanla “yerlileşir”, onların yaşam tarzını benimser ve finalde kabilenin en........

© Öteki Sinema