İsrail'in Demir Kubbe (Iron Dome) hava savunma sistemi, son günlerde teknolojik bir efsaneye dönüştü. Ancak bu sistemin "mucizevi" başarısı, yazılımsal dinamiklerle şekilleniyor. Peki, yazılım mimarisi bu savunma kalkanını nasıl ayakta tutuyor? Ve neden bazen başarısız oluyor?

Demir Kubbeyi işler halde tutan şey, arka planda sürekli iletişim hâlinde olan üç ana yazılım bileşenidir.

Bunlar:

Radar ve İzleme Sistemi (ELM-2084): "Füzeleri tespit eden radar, saniyeler içinde roketin hızını, gideceği yönü ve çarpacağı noktayı belirleyerek anlık tahminler yapabiliyor.
Savaş Yönetim ve Kontrol (BMC): Bu, sistemin karar merkezi. Radardan gelen bilgiye göre roketin boş bir araziye mi, yoksa yerleşim yerine mi düşeceğini hesaplıyor. Eğer roket tehlikeli görünüyorsa, müdahale onayı veriyor.
Füze Fırlatma Kontrol Yazılımı: Önleme füzelerini ateşlerken, gerçek zamanlı verilerle hareket parametrelerini (açı, hız, patlama zamanı) günceller.

Bu bileşenlerin senkronizasyonu, milisaniyelik karar süreleri ile hayatî önem taşır. Bir iletişim gecikmesi veya yazılım hatası, büyük bir felakete yol açabilir.

Demir Kubbenin en az bilinen yönlerinden biri, aslında sürekli kendini geliştiren bir yapay zekâya sahip olması. Sistem, her saldırıyı adeta yeni bir ders olarak görüyor. Her roketin hızı, yüksekliği, manevrası gibi verileri kaydediyor ve........

© Muhalif