CAN IRMAK ÖZİNANIR

Fransa’da faşizmin sembol figürlerinden Jean-Marie Le Pen, 96 yaşında öldü. Le Pen’in ölümü Fransa sokaklarında sevinç gösterileriyle kutlandı. Bir faşistin dünyadan ayrılması sevinç verici bir hadiseyse de 96 yaşında ve fikirleri yükselişteyken ölmesi de ironik.

Adanmış bir ırkçı

Bugün “baba” Le Pen olarak bilinen Jean-Marie, politikaya Paris’te hukuk okuduğu yıllarda başladı. İlk yıllarında Paris sokaklarında monarşist Action Française’in (Fransız Hareketi) gazetesini satıyordu. Daha sonra temel işlevi sokakta solcu militanlara saldırmak olan hukuk fakültesi öğrencilerinden oluşan sağcı bir birliğin başına geçti. Bir süre aşırı sağcı adayların seçim kampanyalarında yer alan Le Pen, 1956 yılında milletvekili oldu. Asker olarak Cezayir İşgali başta olmak üzere Fransa’nın işgallerinde de yer alan Le Pen, bir süre Nazi marşlarını yayımlayan bir müzik şirketi de yönetti.

1972 yılında Ulusal Cephe Partisi’ni kurdu (Front National- FN). FN, iktidarı ele geçirmek üzere faşist bir kitle hareketine ihtiyacı olduğunu biliyordu ancak partinin kurulduğu yıllarda faşizm tüm dünyada kötü bir şöhrete sahipti. Le Pen ve arkadaşları, partinin ana akım siyasetten dışlanmamak için “faşist” yaftası yemesini engellemeleri gerektiğini biliyordu. Bunun için de bu dönemde “ikili söylem” dedikleri bir tarz geliştirdiler: Kamu otoriteleri tarafından kabul edilebilecek en uç şekilde; sağcı, ırkçı, kadın düşmanı ve homofobik retoriği kullanmak.

Kamu önündeki resmî konuşmalarında kendilerini politik alanın meşru bir parçası olarak gösteriyorlar, parti içinde ve dışında demokrasiye saygılı olduklarını anlatıyorlardı. Ancak parti içinde gayrıresmî biçimde faşist çekirdeği güçlendirmek üzere kendi otoriter ve antidemokratik gündemlerinin altını çiziyorlardı.

FN, ilk yıllarından itibaren göçmen karşıtlığını programının en önemli parçalarından biri kıldı. Le Pen’e göre Fransa’nın “arındırılması”, Galyalı ve Romalı Katolik kökenlerine dönmesi gerekiyordu. 1990’larda merkez sağın da göçmen........

© marksist.org