Bir bayram arifesi… Eski bir apartman… Apartmanda on dört daire. Giriş kattaki komşulardan biri çocuklara bayramda vermek için şeker almış, arife günü hazırlıklarını hummalı bir halde balkonunda yapıyor. Balkon apartmana giren çıkan herkesin uzanıp tutabileceği mesafede…

Masanın üzerinde rengârenk şekerler… Hepsini paketliyor. Ama iki paket var ki diğerlerinden daha özel paketlenmiş. İçindeki şeker, tülünden mi nedir daha tatlı sanki. Hazırlıkları tesadüfen gören komşu çocuğu onu uzun süre dikkatle izliyor. O şekerlerin kime ait olduğunu sormadan da edemiyor. Öyle ya, o özel iki paketin sahibi farklı çocuklar olmalı. Sahiplerini sorunca tanıdığı çocukların isimlerini duyuyor. Bu Komşunun kendisini de sevdiğini sanan çocuk masumane bir şekilde “Peki bayramda bana paketli şeker yok mu?” diye soruyor. Aldığı cevap “Maalesef yok, ama bak yan komşunun çocuğuna da hazırlamadım,” oluyor.

Kalbi kırılıyor çocuğun. Hiç bir şey söyleyemiyor. Boynunu büküp evine gidiyor, düşünüyor, ‘bana neden şeker........

© Habername