Manisa belediye başkanı Ferdi Zeyrek’in zamansız vefatı ve son bir haftada tanık olduklarımız birkaç bakımdan düşündürücü ve öğretici oldu. CHP’nin yerel seçimlerde Manisa’da elde ettiği büyük başarı dikkat çekiciydi. Ancak kişisel olarak bu parlak sonucun baş mimarını geçen haftaya dek tanıdığımı, bildiğimi söyleyemem. Belli ki giderek bilinecek, tanınacak bir potansiyeli varmış Ferdi Zeyrek’in. Son günlerde hakkında çıkan her yazıyı okuduğumu sanıyorum. Çoğu duygusal ve Zeyrek’in iyiliğine, insancıllığına vurgu yapıyordu.

Çok sevilmesinde, kısa sürede bir şehri böyle etkileyebilmesinde ve cenaze töreninin onca insanı bir araya getirebilmesinde iyiliğinin, vicdanının büyük payı olduğunu düşünmemek imkansız. Hakkında çıkan yazılar içinde özellikle biri, Zeyrek’in ‘yaptıklarına’ odaklandı. Çiğdem Toker ‘Ferdi Zeyrek 16 Mayıs’ta neler anlattı?’ başlıklı, belge niteliğinde bir yazı kaleme aldı ve Zeyrek’in bir yönetici olarak portresini çizdi. Yalnızca birkaç hafta önce katıldığı toplantıda anlatılanları not etmiş Toker. Yazıyı buraya bırakıyorum, okumanızı öneririm.

Gerek Çiğdem Toker’in yazısında anlatılanlar, gerek sendikal hareketten bazı isimlerin (örneğin Başaran Aksu) Zeyrek’in emekçi haklarına yaklaşımı konusunda aktardıkları, gerekse Manisa halkının büyük sevgi ve iltifatı, bize bir yönetici tipi hakkında ipuçları veriyor. Zeyrek ve benzerlerini, ‘gelecekten ses veren siyasetçiler’ ifadesiyle adlandırmayı tercih ederim.

Öncelikle Zeyrek, ‘siyaset’ ve ‘siyasetçi’ sözcüklerine yüklenen ve gündelik dilde sıkça işittiğimiz,........

© Diken