Artık siyaset eski siyaset değil, ülke yönetiminde şeffaflık ve tevazu kalmamış, baskıcı monarşinin hâkim olduğu zamanlardan geçiyoruz. Her yeni güne korkularla başlıyoruz. Hür yaşamımıza prangalar vuruluyor. Söylediğimiz her bir kelamı, yazdığımız her bir kelimeyi ve yaptığımız her bir hareketi düşünerek ve tartarak yapmak zorunda kalıyoruz. Herkesin dilinde aynı sorular. Bu korku neden ve niçin kendimizi güvende hissetmiyoruz?

“Benim görüşüm ve düşüncelerime uymayan benden değildir.” baskısı uygulanıyor. Benden başarılı ve gelecekte beni koltuğumdan ederler korkularıyla, insanlara karşı karalama ve tutsaklık kampanyaları almış başını gidiyor. Gelecek kaygıları ve koltuk kaybetme hırsı, “siz ve biz” olarak ayrıştırmaya ve önünde engel olarak görünmeye başladı. İster istemez bu karmaşa hayatımızın her alanına yayılmış durumda.

Çocuklarımız güvende mi? Yolda, okulda başlarına bir şey gelir mi? Bir anne babanın taşıyamayacağı en büyük yük ve korkudur. Cebimizdeki para yetmezse ne yapacağız? İşçimiz emeklimiz aç sefil. Pazardan eli boş dönmenin gurur kırıcı hissi artık sıradan bir hale geldi. Düşüncelerimizi ifade etmek cesaret gerektiriyor. Kimliğimizi ya da inancımızı açıkça dile........

© Yeşilgiresun