Peşinen şerhimizi düşelim, herhangi bir sanat eserindeki şiddet, yersiz sertlik, silah kullanımı katiyen reddettiğimiz usullerdir. Nur Talebeleri için kılıç, daima harici düşmana karşı çekilir.

Evet Tatar Ramazan bir “Kabadayı”dır. Gönlündeki zaafı örtmekte de kullandığı, sahip olduğu kaba güce dayanarak, mahalleliye eza eden, yanlış işlere kalkışan bitirim ve görgüsüz “Külhanbeyi"lerden farklı olarak, Kabadayı, usul-erkan bilir, kanun ve nizama dikkat eder, mahallenin namusunu gözetir, mahalleli onun anası, babası, bacısı, evladıdır, zulmetmez; bilakis mani olur, mahallenin huzuruna teminattır, önce gönlündeki kuvvete dayanır, gönlü ise hakka ve doğruya; bundan sonra ise kaba kuvveti olmuş olmamış önemli değildir. Kabadayı ile oturulur kalkılır. Kabadayı sokağın ucunda göründü mü kimsenin tadı kaçmaz, sadece külhanbeyinin keyfi bozulur.

Aşağı yukarı böyle bir........

© Yeni Asya