Hayat, üzerine söylenmiş ve söylenecek her şeyin bile tam olarak tarif edemediği bir sır diyebiliriz. Herkesin eline Yaratıcı tarafından verilmiş, hem çok şahsî, hem de cihanşümul bir hediyedir. Ona dair ne söylense, bir yanıyla eksik kalacaktır. Ama benim bakış açımdan göründüğü kadarıyla hayat şunların bir bütünüdür:

Hayat, kâh yokuşlu kâh inişli, bazen manzarası büyüleyici, bazen de sisi dumanı bol bir patikada yapılan bir yolculuktur. Önemli olan varılacak son durak değil, yol boyunca gördüklerimiz, öğrendiklerimiz ve yanımızda yürüyen "yol arkadaşlarımızdır". Bazen planlar yaparız, ama hayat kendi rotasını çizer ve bize esnek olmayı, beklenmeyeni kucaklamayı öğretir.

Hayat, en büyük öğretmendir. Dersleri bazen çok ağır, imtihanları ise çetindir. Bazen bir insandan, bazen bir hatadan, bazen de bir ağacın sessizliğinden ders alırız. Bu okulda mezuniyet yoktur; son nefese kadar öğrenmeye, gelişmeye ve değişmeye devam ederiz. En bilge insanlar, bu okulun en çalışkan öğrencileridir.

Onun için herhalde Peygamberimiz (asm) “Beşikten mezara ilim tahsil ediniz.” mealinde tavsiyede bulunmuştur.

Hayat, zıtlıkların ahengi üzerine kuruludur. Gece olmadan........

© Yeni Asya