İnsanoğlu nereye yetişmeye çalışıyor? İnsanlığın acele ile bezeli hengâmesi nereye? Bu acele bizi asıl ve aslı hedefe yaklaştırıyor mu, yoksa uzaklaştırıyor mu?

İnsan fıtratı üzere acelecidir. “İnsan aceleden (aceleci olarak) yaratıldı. Size ayetlerimi yakında göstereceğim. Şimdi hemen acele etmeyin.” (Enbiyâ Sûresi: 37. )

“İnsan hayra dua ettiği gibi, şerre de dua etmektedir. İnsan pek acelecidir.” (İsrâ Sûresi: 11. )

İnsanın bu dünyadaki acelesi, yine bu dünyanın içindedir. Sadece dünya için olana hayır uzak düşmektedir. Zira acelenin hamuru unutmakla yoğrulur. İnsan, dünyanın acele hengâmesinde sabrı unutur, teslimiyeti unutur, tevekkülü unutur, külli iradeyi unutur ve rıza makamını unutur.

İnsanın aceleciliği aslında onun büyük bir imtihanıdır. Acele, kalbin daima bir eksiklik ve doyumsuzluk hissetmesi, bir an önce tatmin arayışına girmesi ile ilişkilidir. Oysa insan acele ettikçe elindekinin kıymetini unutmakta, henüz vaktini doldurmamış şeyleri talep etmektedir. Bu da çoğu kez hayal kırıklığı, huzursuzluk ve sabırsızlık........

© Yeni Asya