Çünkü bu asırda imana olan saldırı, geçmiş devirlerden çok daha şiddetli, çok daha sinsi ve çok daha yaygındır. Teknoloji ilerledikçe kalpler daralıyor, kalabalıklar çoğaldıkça insan yalnızlaşıyor, bilgi arttıkça hikmet kayboluyor. İşte böyle bir zamanda “İmanımızı nasıl kurtaracağız?” suali en büyük meselemiz oluyor.

İman, sadece bir akide meselesi değil; aynı zamanda bir hayat tarzıdır. Bir insan neye inanıyorsa, ömrünü o inanca göre şekillendirir. Bu bakımdan iman, sadece camide, kitapta, dinde değil; evde, sokakta, çarşıda da yaşanmalıdır. Fakat bu zamanda imanî hakikatlere ulaşmak, onları anlamak ve hayata tatbik etmek her zamankinden daha zor. Çünkü zihinler dünyevîleşmenin, kalpler gafletin, nefisler heva ve hevesin istilası altında. İşte böyle bir hengâmda, Kur’ân-ı Hakîm’in asrımıza bakan bir tefsiri olan Risale-i Nur imdada yetişiyor. Risale-i Nur, bu zamanın manevî hastalıklarına Kur’ân’dan ilaçlar sunuyor. Her bir risale, aklı ikna ederken kalbi de tatmin ediyor. Delilsiz inançları değil, tahkikî imanla temellendirilmiş bir inancı öğretiyor. Yani “Niçin inanıyorum?” sorusuna........

© Yeni Asya