Biz bu ülkede hafıza tutmakta zorlanıyoruz. Balık hafızası dediğimiz şey, maalesef siyasi tarihimizde acı bir gerçeklik… Üstelik unutkanlığımız sadece sıradan vatandaşın değil, devletin tepesindeki kurumların da ortak hastalığı.

2011 yılı… 15 Temmuz darbe girişimine daha beş yıl var. Türkiye, “demokratikleşme” masallarıyla uyutuluyor, “ileri demokrasi” naraları atılıyor. Tam o günlerde Genelkurmay Başkanı Işık Koşaner ve tüm kuvvet komutanları, Yüksek Askeri Şura toplantısı öncesi dönemin Başbakanı Erdoğan’la saatler süren bir görüşme yapıyor. Ve ertesi gün, hepimizi şaşkına çeviren bir haber geliyor: Koşaner ve bütün kuvvet komutanları topluca istifa etmiş.

O gün kamuoyuna tek bir kelime açıklama yapılmadı. Sadece “özel nedenler” denildi, üstü kapatıldı.

Aradan beş yıl geçti. 15 Temmuz’un kanlı gecesinden sonra Meclis Darbe Araştırma Komisyonu’nda Işık Koşaner konuştu. Ve istifasının gerçek nedenini tüm açıklığıyla anlattı:

“Büyük bir general, subay, astsubay kitlesi yok yere hapisteydi. Mahkemeler........

© Toplumsal