'Kalem' adında bir sure vardır Yüce Kur'an'da. Kalem…
Mürekkep hokkasına ve kaleme, kalemin yazdıklarına yeminle başlar ilahi mesaj… Niçindir bu yemin? Hikmeti olsa gerek bunun…
Bir tutkudur doygun ve olgun yazmak… Öyle olunca, bir ömür törpüsü olur elinizdeki kalem.
Yazdığınız yazı, size gönüllerde çiçek de açtırabilir; yine sizi zindanlarda da çürütebilir. Dost da kazandırır, düşmanda… Yazdıklarınız sizi ayırır da, kavuşturur da… Dolgun ve olgun yazıyorsanız; önce niçin yazdığınızı bilmeniz gerekir. Hedefiniz ve amacınız olacak kalemi elinize aldığınızda. Hedefsizlik ve amaçsızlık kalemin yolunda bir takozdur. Amacı olmayan kalem ya tekler, ya kekeler. Bulanık suların girdabını yaşatır size. O zaman tereddütler gayyasında kaybolursunuz ve yazınız küf kokar.
Okuyucularınız, yazınızı okumaya başladığında sizinle ve yazınızla buluşmanın heyecanını yaşamalı. Ya da yazar, okuyucusuna yazdığı yazıyla buluşma heyecanı yaşatmalı. Okuyucu, son cümleyi bitirirken yazıdan ayrılmanın acısıyla üzülmeli.
Bilgi, belge, mantık ve inanç hâkim olmalı böyle yazılara. Ayrıca........

© Terme Bilgi Gazetesi