Algoritmik halkçılık ve Bardella’nın yükselişi
Diğer
03 Aralık 2025
Jordan Bardella
Jordan Bardella’nın Fransa’da ulaştığı yüksek oy oranı, yalnızca genç ve parlatılmış bir siyasal figürün popülerliğiyle açıklanamaz. Bardella’nın yükselişi, Avrupa’daki yapısal krizlerin (göç, eşitsizlik, güvensizlik) yanı sıra dijital platformların siyasal alanı dönüştüren görünmez mantığıyla yakından ilişkili. Banliyö kökeni ve göçmen aile arka planı, Marine Le Pen çizgisinin yıllar içinde taşıdığı radikal yükü hafifletirken, onu aşırı sağın söylemsel sertliğini koruyan ama onu daha makbul, daha cilalı bir yüzle yeniden paketleyen bir figüre dönüştürüyor. Böylece Bardella, “normalleştirilmiş aşırı sağ”ın vitrini hâline gelirken, temsil ettiği ideolojik sertlik görünmezleşiyor. Ancak bu vitrinin asıl etkisi, Bardella’nın ne söylediğinde değil, nasıl dolaşıma girdiğinde ortaya çıkıyor.
Bugünün siyasetinde görünürlük, parti örgütlerinden çok algoritmalar tarafından belirleniyor. TikTok ve Instagram gibi platformlar, toplumsal bir tabanı değil, anlık kullanıcı akışlarını ödüllendiriyor. Bardella’nın başarısı da bu mekanizmaya yaslanıyor; onun “halkı” sabit bir toplumsal özne değil, platformların ritmine göre sürekli yeniden kurulan bir izleyici kümesi. Bu noktada Bardella, çağdaş siyasetin post-gerçeklik evresini somutlaştıran bir figür olarak hem fiziksel hem dijital mevcudiyeti aynı anda kullanan yeni bir lider tipine dönüşüyor.
Viral siyaset, sahne siyaseti ve duygusal ateşleme
Siyasal iletişim burada temsil ilişkisine değil, duygusal yankıya dayanıyor, videolar mesaj taşımaktan çok duygu yayıyor. Böylece siyaset, düşünsel bir zemin olmaktan çıkıp dikkat ekonomisinin hızlı tüketilen formatlarına sıkışıyor. Bardella’nın dijital üretilen bu varlığını açıklamak için üç kavram öne çıkıyor, bunlar; viral siyaset sahne siyaseti ve duygusal harekete geçirme.
İlk olarak, Bardella’nın mesajları bilgi aktarmak için değil, duyguyu viral biçimde çoğaltmak için tasarlanıyor. Videolarındaki ritim, tekrar, hız ve beden dili “viral siyaset mantığı” ile çalışıyor, içerikten çok yayılma gücü ön planda.
İkinci olarak, sahne siyaseti Bardella’nın liderliğini tanımlıyor. Geleneksel popülist liderin yukarıdan konuşan figüründen farklı olarak Bardella kalabalığın içinde görünmeyi, temas etmeyi, bedensel jestlerle siyaseti bir performansa dönüştürmeyi........





















Toi Staff
Gideon Levy
Penny S. Tee
Sabine Sterk
Mark Travers Ph.d
Gilles Touboul
John Nosta
Daniel Orenstein