Ankara’nın “asla” deyip de tasarrufu reddettiği o “itibar” meselesindeyiz bugün, o itibarın bize düşen kısmındayız!

Yurttaşlar olarak, bu coğrafyanın halkları olarak, elde avuçta kalanımızdayız!

Ama önce, o “itibar” denenin bizde kalanına dair birkaç haber başlığı gelsin, o haber başlıkları bizi anlatsın, yaşadıklarımızı fısıldasın, sinmişliğimizin kelimelerini paylaşsın, yarına dair korkularımızın altını çizsin, bugüne dair açmazlarımızı netleştirsin, geleceğimizi gölgeleyenleri işaret etsin, boğazımıza düğümlenenleri masaya yatırsın…

O zaman, elde avuçta kalan itibarımıza dair gelsin o haber başlıkları…

Simit satan yaşlı amcanın tüm simitlerini satın aldı, yaşlı adam gözyaşlarına hakim olamadı! Pazarda yaptığı gözlemeler için patates soyan yaşlı teyze, tezgahının başında, elinde patates ve bıçakla, yorgunluktan uyuyakaldı! ‘Geçinemiyorum’ diyen işçi emeklisi adam, karısıyla beraber ‘ucuz et’ kuyruğundaki durumuna isyan etti! Ekonomik şartlar nedeniyle çocuklarına bakamayacağını söyleyen genç anne, çocuklarını yurda terk etmek zorunda kaldığını söylerken, çaresizliğini paylaştı! Geçim derdi, evlerdeki şiddeti de arttırdı!

Haklısınız, yetmez…

Çok daha fazlası var ülkemde…

Daha niceleri var, memleketimin her köşesinde…

Okunmayı bekleyen nice hikayeler var…

Okuldan alınıp, sanayiye verilen çocuklar........

© sendika.org