Geçtiğimiz günlerde LGS sonuçları açıklandı. İmam hatip ortaokullarından bazı öğrencilerin Türkiye derecesi yapması dikkat çekti. Ancak bu başarı herkes tarafından aynı coşkuyla karşılanmadı. Özellikle seküler çevrelerde, bu durumun arkasında şaibe arayanlar oldu. İddialar, soruların sızdırılmış olabileceğine kadar uzandı.

Bu tepkilerin temelinde hâlâ sürdürülen bir ön kabul var: “İmam hatipte sadece din eğitimi verilir; bu okullardan imamdan ve Kur’an kusu öğreticisinden başka bir şey çıkmaz.” Oysa bu yaklaşım ne pedagojik olarak açıklanabilir ne de vicdani olarak savunulabilir.

Çünkü imam hatip okulları, yalnızca din dersi verilen kurumlar değildir. Matematikten fen bilimlerine, Türkçeden sosyal bilimlere kadar tüm kültür derslerinin yer aldığı bir programla eğitim verirler. Bazı imam hatiplerde kodlama, yapay zekâ, robotik ve çağdaş sanatlar gibi alanlar da ders programına dâhil edilmiştir. Yani bu okullarda sadece ibadet öğretilmez, bilim de yapılır. Ve son yıllarda özellikle proje okul kapsamında imamhatipli öğrencilerin başarısı oldukça yükselmiştir.

Peki bu başarı nereden geliyor?

İmam hatip eğitimi alan çocuklar sadece bilgiyle değil; değerle, anlamla ve hedefle büyüyor. Sabah ezanıyla uyanan, dua ile güne başlayan, “kul hakkı” kavramını içselleştirmiş bir çocuk; dersine de, arkadaşına da, geleceğine de daha sorumlu yaklaşabiliyor.

Bu sadece gözleme değil, araştırmalara da dayanıyor.........

© Mir'at Haber