Elhamdülillahi Rabbil âlemin. Vessalâtü vesselâmü alâ Resûlinâ Muhammedin ve alâ âlihî ve sahbihî ecmaîn.

İNSANIN ASLI TOPRAKTIR

İnsanın yaratılışına baktığımızda aslımızın toprak olduğunu görürüz. Topraktan yaratıldık, topraktaki madenler, demir, magnezyum gibi unsurlar bizim bedenimizde de vardır.
Çocukken “Demiri eksik diyorlar, ya inşaat mı bu?” diye hayret ederdim. Oysa insan toprağın bir yansımasıdır. Topraktan geldik, bir gün yine toprağa döneceğiz. Rabbim o günü iman selametiyle karşılamayı hepimize nasip etsin.

TOPRAĞIN DOĞALLIĞI VE İNSANA YAKINLIĞI

Psikiyatrik sorunları olan birkaç istisna dışında, insan fıtraten toprağa meyillidir. Çamurlu bir toprak bile insana huzur verir.

Baharda yeşeren otlar, çiçekler, böcekler, yazın canlanan tabiat, sonbaharda dökülen yapraklar hep insana kendini hatırlatır.

Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem buyuruyor ki:

“Allah, Âdem’i yaratmak murad ettiğinde, dünyanın her tarafından bir avuç toprak aldı.”

İşte o yüzden insanın çocukları da toprak gibidir: Kimi siyah, kimi beyaz, kimi sarıdır. Her birimiz toprağın bir rengi gibiyiz.

BETONLAŞAN HAYAT, TABUTLAŞAN EVLER

Şairin dediği gibi “pusu kurmuş bize hayat.”
İnsanlar tabut gibi beton evlere kasalar dolusu para veriyor. Beton arttıkça güçlü olduğumuzu zannediyoruz.

Oysa betonlar bize güven ve barınak verirken ruhumuzu daraltıyor.

Çağımızın en basit mutluluklarından biri bile doğallıktan geliyor.

Ahşap bir barakanın........

© Milli Gazete