İnsanlığın sınandığı son sınavdı Sumud,

Egemenlerin kalbini sızlatacağını beklemesek de,

İslam ülkelerinin pısırık, uyuşuk, sinmişliğine bir diriliş muştusu olabilir miydi?

Ne gezer.

Aktivistlerin ebabil kuşu gibi mazlumlara yiyecek taşıdığı o küçük tekneler,

Katiller tarafından basılıp sivil yardımseverler esir alındığında.

Bir suçlu gibi dizlerinin üzerine çöktürülüp, tepelerinde Siyonistlerin bakanından sekreterine kadar “siz teröristsiniz” diye gürlediği fotoğrafları ajanslar geçtiğinde.

Elimde telefon o görüntüleri izlerken,

Terörist devletin bir kahve dükkânı önünden geçiyordum.

İnsanlar matahmış gibi o kahve dükkânını doldurmuşlar bir şeyler yiyip içiyorlar, karton bardakları kafalarına dikiyorlardı.

Görüntüleri salonun açık kısmında oturan bana yakın masalara tuttum,

Anında kör, sağır, lal oldular,

Ben de görünmez oldum, görmediler.

Bardaklarındaki leş kanı içerek ne kadar umursamaz olduklarını bir kez daha anlattılar.

O masalardaki insanlar,

Altmışa yakın İslam ülkesinin özetiydi.

Tepelerine bombalar yağarken, mazlumlar sülalece yok edilirken, bebekler dilim dilim doğranırken, açlık bir soykırım silahı olarak kullanılırken,

Nasıl tepkisizlerse,

Nasıl, katillerin daha fazla bombalayıp, soykırım yapması için ceplerini bir de trilyonlarca dolarla doldurup........

© Milli Gazete