Ülkemiz ve Cumhuriyetimiz giderek büyüyen bir “alt akıntı” ile karşı karşıya. Dahası alt akıntı sayılamayacak denli yer üstünde artık bu ölümcül asit kuyuları ve kolları! “Yasal”, “meşru”, “hukuksal”, “demokratik” görünümleri ve “hakları” ile üstelik. Bu alt akıntının üstünde, bir tiyatro oyunu sandıkları sahnelerde “rol kesen”, “dans eden” egemen siyasi “aktörler”, alt akıntının sahnenin altını da hızla oymakta olduğunu görmek/görebilmek öngörüsünden, ufkundan uzaklar.
Böyle “ağır” bir girişle yazıya başlamak istemezdim aslında. Umudunu sürekli taze ve diri tutan/tutmaya çalışan bir eğitimci ve cumhuriyet aydını bir devrimci olarak tehlikeyi saptamanın/görmenin yanında dile getirmenin de çok önemli olduğunu bilenlerdenim. Bu sorumlulukla yazımın ve bu tür yazıların, gerçek siyasi kulvarların ve amaçlarının ortaya çıkarılmasının bir çabası olduğu; “umutsuzluk söylemi”, “yılgınlık anlatımı” ile karıştırılmaması gerektiğini öncelikle vurgulamak isterim. Ancak eleştiri hakkının her zaman olabileceğini de eklemeliyim. “Dost acı söyler” i de anımsatırım!
(…………..)
Adı konmamış ama “bal gibi ikinci açılım” süreci yaşamaktayız. Bahçeli’nin ülke gündemini belirlediği “tetikçiliği”, sıcak günlerin sorumsuzluğunu da ateşlemiş oluyordu. Ömrü tıkanan/biten bir sistemin “can simidi” rolü yine kendisine düşmüş olacak ki yeni “görev bilinci” ile davranmakta, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı “Başkan” statüsüyle kalıcı duruma taşımak istemekte. T.C. Anayasasını hiçe sayarak ya da değişiklik yolunu zorlayarak yol almak isteyen çevreleri de bu amaca yönlendirerek bunu sağlayacağını düşünmesi kuşkusuz büyük aymazlık! İç-dış sorunların dayanılmaz olduğu, Cumhuriyetin ve Türk Devrimi’nin beka/gelecek sorunu yaşadığı bir dönemde Makyavelist/çıkarcı bir tutum takınmak, daha büyük tehlikeye yol/alan açmakta.
Bir yandan kendisine “büyük rakip” gördüğü İmamoğlu ve CHP’yi, elindeki siyasi gücü kullanarak “yasa” ve “hukuk” önünde suçlu göstermeye çalışarak bölmeye, engellemeye,........

© Karadeniz'de sonnokta