Gazze sahillerinde bekleyenlerin gözünde bir cümle parladı: “Ulaşılabiliyor.” Birkaç yüz yürekli insan, dünyanın en ağır ablukalarından birine karşı sadece dalgaları değil, zihinlerdeki “imkânsız” duvarını da yardı.

Gazze’ye yol alınabileceğini gösteren bu teşebbüs —adı gibi— sumudtu: sebat, direnç, yılmamak. Birkaç teknenin motor sesi, yıllardır süren kuşatmanın gürültüsünden daha yüksek çıkabildi. Çünkü bazen tarihin yönünü devasa ordular değil, doğru anda, doğru yere varmayı göze alan küçük topluluklar değiştirir.

Bugün elimizde artık bir “olasılık” yok; kanıt var. Rotanın teknik olarak mümkün olduğu, uluslararası sivil dayanışmanın somutlaştırılabildiği, denizdeki sivil varlığın siyasetin dili hâline gelebileceği kanıtlandı. Bu kanıt, karada “suskun” kalanların mazeretlerini de sulara düşürdü.

Liderler susarken, sivil cesaret konuşur

Yıllardır “bekleyin, şartlar olgunlaşsın” diyen diplomasi, enkazın ve açlığın ritmini duymayan bir saat gibi işledi. Sumud Filosu, “şartları” değil, vicdanı olgunlaştırdı. Bu yüzden mesele yalnızca bir iskeleye yanaşmak değil; yeni bir siyasî hat açmaktır: Barışçıl, alenî, hukuka dayalı ve ısrarlı bir hat.

Yüzler değil binler: Suyun üstünde büyüyen hareket

Bundan sonra olacak olan şudur: yüzler değil, binler yola çıkacak. Onlarca değil, yüzlerce gemi hazırlanacak. Farkı yaratan sayı değil, süreklilik olacak. Bir defalık bir jest değil, dalga dalga büyüyen sivil deniz koridoru… Her sefer, bir öncekini daha........

© İstiklal