Terör örgütleri yalnızca dağda silah taşıyanlardan ibaret değildir. Modern çağın terör yapıları; şehirlerde, başkentlerde, hatta bazı durumlarda parlamentolarda temsil edilme girişimlerinde bulunan; legal yapılarla iç içe geçmiş, çok katmanlı ve profesyonel biçimde organize olmuş yapılardır. Bu örgütlerin en can alıcı yönlerinden biri ise hiç kuşkusuz finansal sürdürülebilirlikleridir.

PKK (Kürdistan İşçi Partisi), 1984 yılından bu yana Türkiye’ye karşı silahlı terör faaliyetleri yürüten, Avrupa Birliği ve Amerika Birleşik Devletleri tarafından da terör örgütü olarak tanımlanmış bir yapıdır. Ancak PKK’nın asıl direncini sağlayan şey, ideolojik motivasyon kadar, Avrupa’daki geniş ve girift finansal ağıdır. Yıllardır süren göz yummalar, çifte standartlı politik yaklaşımlar ve terörün sınırlar ötesinde araçsallaştırılması, PKK’nın Avrupa’daki yapısını giderek kurumsallaştırmıştır.

1. Haraç Sistemi: Diaspora Baskısı Altında Bir Finansman Modeli

PKK’nın Avrupa’daki finansman yöntemlerinin başında diaspora üzerindeki baskı yoluyla elde edilen gelirler gelmektedir. “Devrim vergisi” ya da “bağış” gibi isimlerle anılan bu sistem, özellikle Almanya, Fransa, Belçika, Hollanda, İsveç ve İsviçre gibi ülkelerde yaşayan Kürt kökenli göçmenlerden düzenli para toplanmasına dayanır.

Bu süreç gönüllü bir destekten çok, örgütün şiddet ya da baskı yoluyla yürüttüğü bir haraç sistemidir. Ailelere doğrudan gidilerek “her aileden bir evlat dağda, bir maaş örgütte” anlayışı benimsetilmeye çalışılmakta; ödemeyi reddedenler ise sosyal dışlanma, tehdit, hatta fiziki saldırı ile karşı karşıya kalmaktadır. Örgütün bu yöntemle yılda milyonlarca Euro’luk gelir elde ettiği, çeşitli Batı istihbarat raporlarında da yer bulmuştur.

2. Uyuşturucu ve Kaçakçılık: Avrupa’da Sessiz Göz Yumulmuş Bir Ağ

Birleşmiş Milletler Uyuşturucu ve Suç Ofisi........

© İstiklal