Eskiden bir şato bir soyu,
bir aşk bir şövalyeyi,
bir dava bir aileyi doyururmuş.
Şimdi bir soy bir konağı,
bir şövalye bir aşkı,
bir aile bir davayı besleyemiyor.
Özdemir Asaf

Henüz evlenmişlerdi, daha çiçeği burnunda, yeni evli bir çift olarak, yaygın halk deyimiyle, cicim aylarını yaşıyorlardı. Aşkın, heyecanın ve tutkunun zirvesinde, evliliğin en sorunsuz ve en pürüzsüz evresini yaşadıkları için, her şey yolunda gidiyordu. Birbirlerini anlamak ve yakından tanımak gibi bir kaygıları da yoktu zaten, çünkü çocukluktan beri tanışıyor ve çok iyi de anlaşıyorlardı. Rastlantıya bakın ki, ilkokuldan üniversiteye kadar, hep aynı okullarda okumuşlardı. Şimdi yıllara dayalı bu tanışıklığı, evlilikle taçlandırmış olmanın sevincini ve gönencini yaşıyorlardı beraberce. Her gün liseli âşıklar misali el ele tutuşuyor, Büyükşehir Belediyesinin aile yılı dolayısıyla açtığı aile okuluna gidiyorlardı, üniversiteden bir hocalarının ısrarlı telkini ve tavsiyesiyle. Yeni evli oldukları için henüz kendilerine ait bir otomobilleri yoktu. Toplu taşıma araçlarını kullanıyorlardı, tıpkı öğrencilik günlerinde olduğu gibi. Nihayetinde altı hafta sürecek bir eğitimdi, göz açıp kapayıncaya kadar, biter diye düşünmüşlerdi, lakin düşündükleri gibi olmadı.

`Modern dünyada aile ortamları gençler açısından sorun üretmeye devam ediyor. İstatistikler gösteriyor ki evlilikler, çok kısa zaman içinde boşanmayla sonuçlanıyor. Bu demektir ki, artık bir yastıkta kocayan eşler ve bir ömür boyu süren evlilikler yok.` demişti, bu eğitime mutlaka katılmaları için sıkı sıkı tembihte bulunan hocaları.

Yeni evli oldukları gibi, işe de yeni başlamışlardı. Sevincin ve heyecanın doruklarında yaşasalar da büyükşehirde aile olmanın, çalışan eşler açısından ne denli zor ve yorucu olduğunun da bilincinde ve farkında idiler. Bu durumu yılların birikimi ve deneyimi ile en iyi bilen hocaları, o nedenle çok ısrarlı davranmıştı telkin ve tavsiyesinde, adeta zorlarcasına ve adeta emredercesine.

`Çalışan aileler pozisyonları gereği çocuklara gereği kadar zaman ayıramayınca, kuşaktan kuşağa değerlerin aktarılması da gerçekleşemiyor. Değerlerin yitirilmesi sonucu baş gösteren aile içi çatışmalar, iletişim sorununu ister istemez sosyal hayata da taşıyor` demişti, öğrencisi olan bu genç çifte, ebeveyn okuluna........

© İnsaniyet