Bazı insanların adı hep çöllere, dağlara, sarp kayalıklara, ıssız vadilere yazılıdır. Engebeli nefes alıp vermek tasma misali boynundadır fasılasız... Kovası deliktir su tutmaz! Sözü yavandır gönül avutmaz! Lokması dikendir ekseriyetle yutmaz! Yastığı kapandır zinhar uyutmaz! Talih kem elbisesini giymeyi bir kerecik unutmaz!

Bazı insanlar... Yürüyen kifayetsizliktir her göze... Kum torbası gibi ağırdır. Beyhudelik, örseleniş, ezelden mağlubiyetin müridi olmak deminde; niyetin hüsn kulağı sereserpe sağırdır. Derli toplu bir efkâr bile uğramaz bir çay içimi... Sıfırla bir arasına sıkışmanın şekl-i izahı yoktur ne de biçimi! Çatal kazık yere batmazın nefes alıp veren karikatürüdür. Bir bakıma acayibül âlâ bir mahluk türüdür.

Bazı insanlar... Sıfatının faturasını ödeyemez. Hep temerrüde kalır. Yüksek perişanlık tedrisatında mezuniyet ihtimali yok iken alabildiğine alçalır. Küskün yahut dargın olma lüksü yoktur. Aynalarda bile bir........

© Haber Vakti