Önceki yazımda İzmir’de “at gözlüğü” takmış “sahte demokratları”anlatmaya başlamıştım. Ama kent gündemine “Çankaya Katlı Otopark” meselesi öyle bir düştü ki, yapılan açıklamaları okuduğumda sık sık “Allah’ım aklımı koru” diye söylendim.

İnanın kızdığım kadar üzülüyorum mevcut Büyükşehir Belediye Başkanı Cemil Tugay için. 1984’ten bu yana belki de ilk kez “yeni” başkanın kucağına her biri “atom bombası” gibi pek çok kangrenleşmiş sorun bırakıldı. Ama “ilk kez” dediğim “sorunlar” değil,bir başkan “kriz yönetimsizliğinde” zirve yaptı.

Anlamıyor, anlatamıyor, adeta her sorunda geleceğe referans verip “top çeviriyor”. Bırakın “kriz yönetmeyi” mevcut krizlerden yeni krizler üretmeyi de sanki maharet sanıyor. Oysa “kent hafızasını” ciddiye alsa, pek çok sorunun kendi yanlışı olmadığını görür!

Kangren sorunlara ortak akılla yaklaşacağına, sorunları “tuhaf” söylem ve işlerle “halı altına” süpürüyor. Ama bu şekilde bile “ikinci dönem” hayallerini paylaşabiliyor. Şu an için “alkış da” alıyor…

İşte dedim ya boşuna sıkça “Allah’ım aklımı koru” demiyorum!

“Çankaya Katlı Otoparkı” yıkılırsa kaos çıkar mı?

Çıkar da kimse “bu otopark oraya hangi akılla yapıldı” diye sorgulamıyor. 80’lerin “darbeci” ve “ben ne dersem o” kafasıyla, İzmir’in kadim merkezine, tarih mirasının kalbine o ucube dikilebilmiş! Başka yol ve yöntemler aranmamış.

İzmir’in “ilm-i siyaseti de” ve hatta “ilm-i idaresi de” herhalde “akıl ve bilimden” uzun vadeli öngörüden iyice uzaklaştı. Günlük söylem, eleştiri, siyaset ve idari planlamalarla “dar alanda kısa paslaşmalar” yolu seçiliyor. Bunu belediye de devlet makamları da aynen uyguluyor.

“At........

© Haber Ege