Bir dönemin kapsayıcı mekânı olan sinemalar, yalnızca film izlenen yerler olmaktan çıktı; buluşmanın, sohbetin, bir arada duyguyu paylaşılan alanlar haline geldi. Ancak dijitalleşmenin hızı, streaming platformlarının çeşitliliği ve evde konforun cazibesi, sinemaların zarar görmesini kaçınılmaz bir sonuç olarak gösterdi. Pandemi sonrası toparlanma sinyalleri belirdi derken, şimdi enerji maliyetleri, kira giderleri ve yüksek yatırımlar gerektiren yeni teknolojik altyapılar gibi mali zorluklar, pek çok bağımsız salonun hatta bazı zincirlerin dikiş tutturmasını zorlaştırdı. Bir yandan büyük bütçeli blokbusterlar için kısıtlı ekran alanı, diğer yandan küçük bütçeli, sanatsal filmlerin sığ telaffuzlarıyla dolu afişler—her ikisi de sinemaların karşılaştığı çelişkileri gösteriyor.

Bu tabloyu tek yönlü bir umutsuzluk olarak okumak adil olmaz. Sinemalar, farklı biçimler ve modellerle ayakta kalabilme potansiyeline sahip. Kişisel deneyim açısından bakarsak, salonların büyüsü, yalnızca ışığın keskinliğinde değil; perdedeki gri tonlarda, koltukların hafif eskimiş dokusunda ve sessizliğin içinde yankılanan adımlarda saklı. Evdeki ekranlar büyüdükçe bile, bir salonun sunduğu ortak deneyim........

© Elips Haber