Şirazesi kaymış, barut fıçısı dünyada so­runlar dalga dalga. Zen felsefesine sığı­nıp “Bulutlar gelir, geçer; gökyüzü hep aynı kalır” diye olduğu gibi kabul etmek ve ge­çip gitsin diye beklemek de bir yol, Anado­lu irfanıyla “… rahvan gitsin” diye deliliğe vurmak da. Ama işe yaramıyor. Nefes al­mak zorlaşıyor.

Bir arkadaş grubunda Hırvat akademis­yen konuk, “The age of global dishearten­ment” diye tanımladı dünyanın halini. Be­nim ‘hanutçu İngilizcesi’ dağarcığımda son kelime bulunmadığı için “Medet ya Luka!” diye izahat istedim. Meğerse “küresel mo­ralsizlik, yılgınlık, umutsuzluk” manasın­daymış. Aklıma yattı.

Bu ruh hali Avrupa’da rap rap adımlar­la ilerliyor. Suratlar asık, süngüler düşük. Ortak paydası kalmayan bir “birlik” içinde yalpalıyoruz. Ukrayna’da savaş uzadıkça herkes kaybediyor. Avrupa sanayisinin ha­yat suyu Rus gazı yok, ticaret yok, 2000’le­rin Avrupa’yı ihya eden paralı Rus turis­ti yok. Bir yandan Ukrayna’ya destek için borç-harç, bütçede olmayan paralar harca­nıyor. Üstüne üstlük Ukrayna’dan can hav­liyle kaçan milyonlara........

© Dünya